برای اولین بار طی یک سال پوتین از کشور غربی بازدید بعمل آورد. واقعیت اینست که در اروپای غربی تعداد نه چندان زیادی کشورها وجود دارند که جهت پذیرایی از او آماده می باشند، به ویژه طی بازدید دوستانه. اما حالا باد تحولات شروع به وزیدن کرده است.
در اتریش از ماه دسمبر حکومت رویکار آمده که در آن حزب محافظه کار مردمی اتریش و حزب راستگرای آزادی شامل می باشند. این حزب از مدتها بدینسو با روسیه مناسبات دوستانه داشت. اما صدراعظم سیبستیان کورز (Sebastian Kurz) عقیده دارد که وقت آن فرار رسیده که غرب باید تبر جنگ با روسیه را دفن کند. او میخواهد، تا اتریش به پل بین شرق و غرب مبدل گردد.
اتریش یکی از کمتر کشورهای اتحادیه اروپایی بود که حتی یک دیپلومات روسیه را هم به ارتباط سوءقصد بجان سرگی سکریپال تبعه سابق روسیه و جاسوس انگلیس به وسیله زهر فلج کننده اعصاب در نزدیک سالسبیری اخراج نکرد.
اتریش در برخورد دوستانه نسبت به روسیه حمایت حکومت نو ایتالیا کسب نموده که از ایتلاف بدبینان اروپایی «جنبش پنج ستاره» و «لیگ» راستگرای افراطی تشکیل شده است. هردو حزب روسیه را ستایش میکنند و میخواهند سیاست تحریماتی علیه مسکو را خاتمه بخشند.
رهبر «لیگ» ماتیو سالوینی (Matteo Salvini) دیروز پوتین را «سیاستمدار کبیر» خوانده، ولی این اتهامات را که حزب او از روسیه پول دریافت میکند، رد نمود.
در روزهای رخصتی گذشته در سلاوینیا نیز حکومت راستگرا بوجود آمد. هنگری، بلغاریا و یونان قبلاً در فهرست دوستان مسکو شامل گردیده بودند.
با درنظرداشت این امر، جبهه واحد اتحادیه اروپایی برخلاف روسیه، بطور معین، لرزان معلوم میشود. در آینده دستیابی بر وحدت نسبت به تحریمات اقتصادی علیه این کشور مقتتدر در شرق بسیار دشوار خواهد بود.
برای ولادیمر پوتین این خبرهای بسیاز خوب اند، آنها در باره موفقیت سیاست او که متوجه ایجاد شکاف در اتحادیه اروپایی می باشد، گواهی میدهند.
اتحادیه اروپایی با 27 کشور خود — رقیب نیرومند است. ولی بصورت منفردانه مقابله با کشورهای اروپایی آسان می باشد.
در ابتدا وحدت در درون اتحادیه اروپایی نسبتاً مستحکم بود، ولی پوتین جهت ایجاد شکاف در اتحادیه تلاش نمود و کشورهای را نشانه گرفت که بصورت عنعنوی نسبت به روسیه روحیه دوستانه داشتند و یا به کریدیت های پولی و مواد سوخت و انرژی روسیه وابسته بودند.
تحریمات فعلی اقتصادی در تاریخ 31 جولای خاتمه می یابند. آنها را باید تمدید کرد، در غیر آن آنها ناکام میشوند. همه کشورهای اروپایی باید با آنها موافق باشند. در وضع کنونی این واقعی به نظر نمی رسد که هنگری، ایتالیا و اتریش به آنها رای خواهند داد. ممکن، آنها به این امر موافق باشند که تحریمات برای مدت زمان ادامه یابند، ولی به شکل نرمتر. این نیز مهم است که یک عده کشورهای دیگر اتحادیه اروپایی نیز مخفیانه به رهایی از تحریمات و یا حداقل نرمش در آنها، امیدوارند، به خاطریکه روسیه اقدامات جوابیه اتخاذ کرد که به اقتصاد بسیاری کشورهای اروپایی صدمه زدند.
اگرچه تحریمات باعث زوال اقتصادی روسیه نشدند، ولی اثرات آنها محسوس بودند.
اگر روسیه در سال های آینده نزدیک بتواند از تحریمات اقتصادی اتحادیه اروپایی رهایی یابد و در عین حال کریمیا را حفظ نماید، این پیروزی بس بزرگ پوتین خواهد بود.
